คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 3833/2559
ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง ม. 249
วรรคสอง
ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ ม. 1567 (1),
1567 (2)
โจทก์และจำเลยอยู่กินฉันสามีภริยาโดยมิได้จดทะเบียนสมรสกัน
มีบุตรด้วยกัน 1 คน คือ เด็กหญิง ว.
โจทก์จึงมีอำนาจปกครองบุตรผู้เยาว์แต่เพียงผู้เดียวย่อมมีสิทธิกำหนดที่อยู่ของบุตร
และเรียกบุตรคืนจากบุคคลอื่น ซึ่งกักบุตรไว้โดยมิชอบด้วยกฎหมายได้ ตาม ป.พ.พ. 1567
(1) และ (4) ขณะที่จำเลยพาผู้เยาว์ไปอยู่ที่บ้านบิดามารดาจำเลยที่สุราษฎร์ธานี
ผู้เยาว์ไม่ใช่บุตรโดยชอบด้วยกฎหมายของจำเลย
แม้ต่อมาในระหว่างการพิจารณาของศาลอุทธรณ์ภาค 3 แผนกคดีเยาวชนและครอบครัว
จำเลยจะได้รับอนุญาตให้จดทะเบียนรับรองบุตร และต่อมาในระหว่างการพิจารณาของศาลฎีกา
จำเลยจะได้จดทะเบียนรับรองผู้เยาว์เป็นบุตรอันทำให้จำเลยมีอำนาจปกครองบุตรผู้เยาว์ก็ตาม
ก็หากระทบกระเทือนถึงความสมบูรณ์ถูกต้องแห่งอำนาจฟ้องของโจทก์ไม่
โจทก์จึงมีอำนาจฟ้องเรียกบุตรคืนจากจำเลยได้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น